Dag Diederik,
Het lijkt mij niet zo relevant van waaruit je gesubsidieerd wordt, als je maar gesubsidierd wordt. Het idee dat je een zorgcentrum bent maar dan zonder hek is in dit kader wel erg bijzonder. Zorgcentra (de huidige verpleeghuizen) worden bekostigd vanuit de wet langdurige zorg, voorheen de AWBZ, Zij zijn nooit bekostigd vanuit de Wmo of wat daar aan voorafging.
Het idee van de Wmo is juist dat dure, vaak residentiele, zorg voorkomen wordt door in te zetten op minder kostbare voorzieningen. Volgens mij kan sociaal cultureel werk, mits eigentijds vormgegeven, heel goed bijdragen aan minder zorg, lager zorgkosten en meer gezondheid.
Bekostiging vanuit de Wmo lijkt mij zeer geeigend.
Dag Diederik , ik ben het eens met het antwoord hieronder. Het belangrijkste inderdaad is dat er gesubsidieerd wordt.
Om de mensen op de plek te krijgen is wel voorwaarde dat er ook vervoer geregeld en gesubsidieerd is!
Gonny Tafuni-Smit
Lid Participatieraad XTRA
Je denkt vanuit financieringskaders, maar is dat niet gewoon broekzak-vestzak? Wij (Humanitas DMH) zetten ons in om de gehele sociale keten te ontschotten, werk, wonen en zorg (Via gemeenten en VWS), in de hoop dat we de wereld wat eenvoudiger kunnen maken, zodat iedereen mee kan doen.
Ik kan alleen veronderstellen, maar even een gedachtespinsel, er vanuit gaande dat we hetzelfde verstaan onder sociaal cultureel werk en welzijnswerk:
Stel je stelt deze vraag omdat het budget van de WMO niet zuiver gebruikt wordt.
Dan is de tegenvraag, gaat dit ten koste van de werkelijke zorg? Als dat zo is, dan is dat inderdaad legitieme vraag.
Stel je stelt deze vraag, omdat er andere eisen en spelregels zijn in het welzijnswerk versus de feitelijke zorg (inspectie).
Dat is ook een legitieme vraag.
Echter... ik zie ook voordelen. Want door via het welzijnswerk voorkomen dat iemand echt zorg nodig heeft, kan goedkoper en een betere sociale cohesie in een wijk geven. Budgettair gezien, is het voor een gemeente ook te managen of er wordt voorkomen of genezen. Dat is een moeilijk spel, maar als dat gepaard gaat met ook één loket, dan zie ik daar veel voordelen in praktische en financiële zin.
Ben benieuwd wat jouw invalshoek is?
Het sociaal cultureel werk wordt al sinds 2007 vanuit de (vorige) Wmo gefinancierd.. Dus het is niet nieuw. De wet is bedoeld om zoveel mogelijk mensen in staat te stellen om hun eigen mogelijkheden te gebruiken of ontwikkelen en steun te zoeken in hun netwerk. Dat is bij uitstek welzijnswerk, want het biedt kansen voor mensen om hun netwerk, talenten en probleemoplossend vermogen te vergroten. Indien nodig zijn er specialistische organisaties die intensievere ondersteuning kunnen bieden.
Ik denk dat het welzijnswerk zichzelf nogal onderschat in welke rol het kan hebben, zo nodig samen met de specialistische organisaties :)
Het kan 2 kanten op...als je je werk als scw’er niet goed ‘beschermd’ en kan uitleggen, kan het zo zijn dat je in de kaders van WMO (probleemgerichte) geïndiceerde zorg kan komen te vallen. De meerwaarde kan daarentegen zijn dat je vanuit de WMO de ruimte krijgt om juist veel meer aandacht te hebben voor het collectief en wijkgericht werken vanuit presentie en ontwikkelingsgericht. Zolang je die ruimte kan behouden, is het een mooie financieringsmogelijkheid! Zoals hieronder al staat: de financiering maakt eigenlijk niet zoveel uit, als je je (heel waardevolle) werk maar op een goede manier kan blijven vertegenwoordigen!!
Groet, Geertje
Hoi Geertje, vind je dat niet bijzonder?
En moet het dan niet anders?
de WMO staat voor meedoen, participeren en wat zo meer, maar is wel voor een doelgroep met een indicatie.
terwijl een scw-er of het sociaal cultureel werk voor iedereen is.
Kan je mij die ruimte uitleggen?
Ik vind wie of wat financiert wel van belang.....
Gr. Diederik
Dag Diederik! Wat is bijzonder? Een goede vraag. De WMO biedt mogelijkheden voor algemene voorzieningen èn maatwerkvoorzieningen op indicatie. Algemene voorzieningen zijn vrij toegankelijk en dus voor iedereen, net als sociaal cultureel werk. Het is misschien eerder het eigen gevoel/oordeel wat je met je meedraagt. Ik heb hetzelfde met jeugdzorg. Krijg altijd eerst ergens uitslag als preventie werk wordt betaald uit jeugdzorg geld, anderzijds is het eigenlijk heel gaaf dat men het preventieve werk van bijv jongerenwerk erkend. Daarom maakt het uiteindelijk geen verschil uit welk potje je betaald wordt, maar laten we wel blijven doen waar we goed in zijn en het goed uitleggen!
Denk dat dat juist het hele probleem is in Nederland; nog teveel potjes en te weinig afstemming/erkenning voor elkaars werkveld. Daardoor versnippering en dus discussie over door wie het betaald zou moeten worden. Stel dat er echt gekeken wordt vanuit de jongere? Is het dan logisch om uit verschillende potjes te betalen? Kortom: de discussie moet naar mijn idee niet gaan over uit welk potje je werk wordt betaald, maar over de inhoud en basiswaarden van je werk!
Ik ben wel nieuwsgierig waarom jij het juist wel van belang vindt.
Groet, Geertje
Even kort door de bocht. Ik vind dat sociaal cultureel werk onafhankelijk moet zijn en subsidie van de WMO riekt er naar dat dit niet zo is.
Ik heb vanuit mijn werk als sociaal makelaar senioren regelmatig contact met de WMO in verband met hulp/zorgvragen voor een oudere. Het helpt mij enorm dat ik vanuit een onafhankelijke positie dingen kan oppakken en daardoor vaker een lans kan breken of een steen uit een muur van regels kan bikken.
Hoi Apolonia,
Onafhankelijk is het (zo lang je subsidie krijgt) nooit.
Maar ben het wel met je eens dat je onafhankelijk zou moeten kunnen handelen.
Waarbij de opdrachtgever (gemeente) aangeeft binnen welke kaders de subsidie besteed moet gaan worden.
De invulling om de doelen te halen moet de werker vervolgens zelf kunnen doen, zonder dat daar een ambtenaar vanachter haar of zijn bureau bepaald hoe het ingevuld moet gaan worden.
Hoi Diederik,
Er is al veel gereageerd op jouw vraag, maar ik waag om het nog aan te vullen :) Volgens mij is de WMO niet alleen zorg gerelateerd. De eerste prestatievelden van de WMO gaan volgens mij juist over sociaal cultureel werk:
1. Het bevorderen van de sociale samenhang in en leefbaarheid van dorpen, wijken en buurten.
2. Op preventie gerichte ondersteuning van jeugdigen met problemen met opgroeien en van ouders met problemen met opvoeden.
3. Het geven van informatie, advies en cliëntondersteuning.
4. Het ondersteunen van mantelzorgers en vrijwilligers.
Tijdens mijn loopbaan keken we op basis van oa wijk- en groepsanalyses waar de ondersteuning/aanbod het meest nodig is en organiseerden we activiteiten/projecten op maat (om bepaalde problematiek te tackelen).
Mvg, Dimitri Hiy
Wauw mooi antwoord Dimitri, dank...
Er zijn zeker ook kansen binnen de WMO..
Echter heb ik het gevoel dat het reguliere welzijnswerk steeds meer op de zijlijn komt te staan.
Maar misschien is dat slechts een gevoel van mij.
Je noemt 2. op preventie gericht ondersteuning van jeugdigen met problemen.....Nu is het soms lastig te zien dat een jeugdige problemen heeft. is het niet beter om gewoon een aanbod te zetten voor jeugdigen?
gewoon vanuit de preventie. Je kunt natuurlijk wel kijken naar de leefomgeving van de jeugdigen en daarop schrijven.
Gr. Diederik
